Bogini Sechmet jest jedną z najważniejszych bogiń starożytnego Egiptu. Bogini zwykle reprezentuje bóstwo lwa. Symbol przedstawia ją jako kobietę z głową lwa. Jej imię oznacza „Potężny”. Co więcej, tłumaczy się to jako „Kobieta potężna”.
Można znaleźć historię starożytnego Egiptu usianą kilkoma legendami boga Ra. Sechmet jest córką Ra. Jest nie tylko boginią wojowników, ale także boginią uzdrawiania. Faraonowie czcili Sekhmeta jako swojego obrońcę. Mówiło się, że bogini prowadziła królów w sprawach wojennych.
Etymologia
Nazwa Sekhmet pochodzi od staroegipskiego słowa sḫm, które oznacza „moc lub moc”. Starożytne egipskie imię Sechmeta tłumaczy się jako „ten (ten, który jest) potężny lub potężny”.
Co więcej, bogini otrzymała również tytuły, takie jak „(Jeden) przed którą drży zło” „Mistress of Dread”. Ponadto tytuły „Pani Rzezi” i „Ta, która mauluje” również odnoszą się do Sechmeta.
Uprawnienia Sechmet
Starożytni Egipcjanie uważali Sekhmet za córkę boga słońca Ra. Słynne Oko Ra jest mściwą manifestacją mocy Ra. Sekhmet była jedną z ważniejszych bogiń, które działały jako Oko Ra. Lores opowiada o zdolności Sekhmeta do ziania ogniem. Co więcej, ludzie porównywali gorące wiatry pustyni do jej oddechu.
Egipcjanie wierzyli, że bogini może wywoływać zarazy. Plagi te nazywano jej sługami lub posłańcami. Jednak ludzie dzwonili do Sekhmeta, aby odeprzeć choroby.
Historia Sechmeta i Rai
Legenda opowiada historię Ra i Sechmeta. Najwyraźniej Ra wysłał boginię Hathor w postaci Sechmet pod koniec rządów Ra na ziemi. Ra wysłał Sechmeta, by zniszczył śmiertelników, którzy odważyli się spiskować przeciwko Ra.
Sekhmet poprowadził krwawą bitwę. Jednak zgodnie z mitem żądza krwi bogini nie została zaspokojona pod koniec bitwy. Następnie zniszczyła prawie całą ludzkość. To sprawiło, że inni bogowie błagali Ra, by powstrzymała Sechmet, zanim zniszczy całą ludzką rasę.
Aby temu zapobiec, Ra użył piwa, które miał bóg. Piwo barwiono na kolor czerwony lub hematyt, aby przyciągnąć uwagę Sechmeta. Bogini pomyliła piwo z krwią i wypiła całą kadź. Później barwione piwo spowodowało, że Sechmet stała się senna i zrezygnowała z uboju. Bogini obudziła się w Ra spokojnie.
Tekst prognozy Kalendarza szczęśliwych i pechowych dni papirusu Kair 86637 również opisuje ten mit. Istnieją jednak również inne warianty tej opowieści. W niektórych wersjach Sekhmet rozgniewał się na oszustwo i opuścił Egipt. To zmniejszyło moc słońca. Co więcej, zagrażało to sile i bezpieczeństwu świata.
Dlatego bóg Toth przekonał boginię do powrotu. Sechmet wrócił i przywrócił słońcu pełną chwałę. Sechmet była także żoną boga Ptaha i matką jego syna Nefertuma. Co więcej, mówiono, że bogini była również matką boga lwa, Maahesa.
Ikonografia i symbolika
Ikona zaciekłej lwicy przedstawia Sechmeta. W sztuce bogini reprezentuje kobietę z głową lwicy. Często nosi czerwone szaty w kolorze krwi. Zwykle sukienka, którą nosi, prezentuje wzór w kształcie róży na każdej piersi. Ten wzór to starożytny motyw lwów, który wywodzi się z obserwacji włosów na ramionach lwów.
Czasami jednak Sechmet była przedstawiana w swoich statuetkach i rycinach z minimalną odzieżą lub nagością. Nawet po jej śmierci królewskie stanowisko trumny przedstawiało Sekhmet jako obrońcę. Obrazy są przedstawione na wszystkich obrazach obrzędu balsamowania. Pokazuje głowę, charakterystyczny ogon i stopy. W grobowcach znajdują się umieszczone na nich trumny.
Znane posągi Sechmet
Według szacunków w jednej świątyni grobowej stało kiedyś ponad siedemset posągów Sechmeta. Jedną z nich jest świątynia Amenhotepa III na zachodnim brzegu Nilu. Ponadto w Muzeum Narodowym w Kopenhadze można znaleźć granitową rzeźbę Sekhmeta. Posąg pochodzi z lat 1402-1365 p.n.e.
Muzeum Atles w Berlinie ma obraz z rytualnego naszyjnika Menat. Przedstawia rytuał odprawiany przed posągiem Sachmeta. Spoczywa na swoim tronie, otoczona przez boginię Wadjet i boginię Nechbet. Reprezentują odpowiednio kobrę i białego sępa. Ponadto dwie panie przedstawiają symbole Dolnego i Górnego Egiptu. Suplikant trzyma kompletny Menat i Sistrum na ceremonię.
Płaskorzeźba w świątyni Kom Ombo przedstawia Sachmet z jej tarczą słoneczną i koroną z kobry. Ponadto muzeum w Kairze wyświetla pozłacane mary z grobowca Tutanchamona z przedstawieniami Sechmeta.
Kult Sechmet
Na początku roku co roku odbywał się festiwal. Święto upojenia. Dlatego Egipcjanie tańczyli i grali muzykę, aby ukoić dziką naturę bogini. Pili znaczne ilości wina, aby naśladować ekstremalne pijaństwo, które powstrzymało boginię gniewu. Co więcej, może to również dotyczyć zapobiegania nadmiernemu zalaniu Nilu. Na początku każdego roku podczas powodzi Nil spływał krwistoczerwony mułem z górnego biegu rzeki.
Archeolog Betsy Bryan z Uniwersytetu Johna Hopkinsa odkopała świątynię Mut w Luksorze. W 2006 roku zaprezentowała swoje ustalenia z festiwalu. Święto to zawierało przykłady, jak kapłance serwowano nadmiar wina i jego negatywny wpływ na osoby towarzyszące świątyni.
Ilustracje pokazały znaczący udział, w tym kapłankę i ludność. Istnieją historyczne relacje o dziesiątkach tysięcy osób uczestniczących w uroczystości. Archeolodzy dokonali tych odkryć w świątyni Mut. Kiedy Teby zyskały na znaczeniu, Mut przyswoił sobie niektóre cechy Sechmeta. Co więcej, wykopaliska świątynne w Luksorze odkryły „ganek pijaństwa” zbudowany przez faraona Hatszepsut podczas jej dwudziestoletniego panowania.
Wniosek
Sechmet pozostaje potężną i zaciekłą boginią ze starożytnego Egiptu. W historii można zobaczyć kilka odniesień, które wskazują na potęgę Sechmeta.
