Świątynia Amenhotepa III jest jedną z niesamowitych świątyń położonych na zachodnim brzegu Nilu, w nekropolii tebańskiej. Amenhotep III, faraon XVIII Dynastii, zbudował tę świątynię w czasie swoich rządów około 1400 rpne, gdzie był czczony jako bóg.
W swoim czasie ten kompleks świątynny był największy w Egipcie. Świątynia obejmowała łącznie 35 hektarów. Wszystkie świątynie, które zostały zbudowane później, nie mogły osiągnąć tych samych rozmiarów; nawet świątynia w Karnaku, tak jak stała za panowania Amenhotepa, była mniejsza.
Niestety, ta ogromna świątynia została dramatycznie zniszczona z wielu powodów. Wkrótce po jego budowie został zniszczony przez trzęsienie ziemi około 1200 roku pne, które pozostawiło tylko 2 ogromne kolosy przy wejściu, wciąż stojące. Zostały one dalej zniszczone przez trzęsienie ziemi w 27 pne, po czym zostały częściowo zrekonstruowane przez władze rzymskie.
Badania naukowe wykazały, że kompleks składał się z trzech pylonów, z których każdy był otoczony kolosalnymi posągami. Na drugim końcu tej prostokątnej świątyni znajdował się perystylowy dziedziniec otoczony kolumnami. Obecnie cztery posągi zostały ponownie wzniesione, a 8 czeka na wznowienie. Muzeum w Luksorze mieści około 200 posągów znalezionych w tej świątyni.
Tutaj dajemy wyobrażenie o najciekawszych utworach, które wciąż stoją w tej świątyni:
Kolosy Memnona
Te bliźniacze posągi przedstawiają Amenhotepa III w pozycji siedzącej. Dwie niższe postacie są wyrzeźbione na przednim tronie obok jego nóg dla żony Tiye i matki Mutemwiya. Boczne panele przedstawiają boga Nilu Hapy.
Posągi wykonano z bloków z piaskowca kwarcytowego wydobywanego w el-Gabal el-Ahmar i przetransportowanego drogą lądową 675 km do Luksoru. Po 27 trzęsieniu ziemi inżynierowie rzymscy odbudowali północny kolos. Uważa się, że użyli bloków, które mogły pochodzić z Edfu. Kolosy osiągają wysokość 18 metrów i ważą około 720 ton każdy. W przypadku zamierzamy włączyć kamienne platformy, na których stoją. Jeśli nie, platformy mają około 4 m wysokości, a dwie cyfry to około 15 m.
Statua południowa wciąż składa się z jednego kawałka kamienia; podczas gdy w 27 roku pne duże trzęsienie ziemi zniszczyło północny kolos, zawalając go od pasa w górę i pękając w dolnej połowie. Pięć bloków z piaskowca zostało dodanych do tego późniejszego, aby je odtworzyć w naszych dzisiejszych czasach.