Egipskie świątynie

Starożytni Egipcjanie budowali świątynie dla oficjalnego oddawania czci bogom i upamiętnienia faraonów. Zbudowali go także w starożytnym Egipcie i na terenach pod egipską kontrolą. Dla starożytnych Egipcjan świątynie te były mieszkaniami bogów. Według starożytnej religii egipskiej król starożytnego Egiptu był synem bogów. Zatem możemy powiedzieć, że starożytni Egipcjanie czcili faraona egipskiego w tych świątyniach. W tych świątyniach starożytni egipscy kapłani wykonywali różne rytuały.

Korzystanie ze starożytnych świątyń egipskich

Kult starożytnego Egiptu skupiał się na trzech ważnych elementach: składaniu ofiar bogom, obchodzeniu świąt religijnych i pokonywaniu sił chaosu. Te starożytne rytuały uznano za konieczne dla starożytnych egipskich bogów, aby nadal trzymać się „Maat”, boskiego porządku wszechświata. Obudowa i mecenat bogów były obowiązkami faraonów. Z tego powodu faraonowie poświęcili ogromne zasoby na budowę i utrzymanie świątyni. Ze względu na konieczność faraonowie przekazali większość swoich rytualnych obowiązków grupie kapłanów. Większość ludności nie mogła bezpośrednio uczestniczyć w rytuałach ani wchodzić do najświętszych obszarów świątyni. Świątynia była jednak ważnym miejscem religijnym dla wszystkich Egipcjan, którzy chodzili tam modlić się, składać ofiary i szukać wskazówek od bogów mieszkających w ich wnętrzu.

Struktura starożytnych świątyń egipskich

Najświętszą częścią świątyni było sanktuarium, które zazwyczaj zawiera kultowy obraz i figurę Boga. Pokoje na zewnątrz były większe i bardziej wyszukane. Wraz z rozwojem świątyń, sanktuarium wzrastało z czasem od małych świątyń, w późnym prehistorycznym Egipcie, do dużych kamiennych budowli skalnych w nowoczesnym królestwie (1550-1070 pne). Ten gmach jest jednym z największych i najbardziej spójnych przykładów architektury egipskiej. Starożytne architektury egipskie układały i dekorowały elementy gmachu zgodnie ze wzorami złożonych symboli religijnych. Jego typowa konstrukcja składa się z szeregu zamkniętych sal, otwartych kortów i kolumn wejściowych przylegających do ścieżki wykorzystywanej w procesjach festiwali.

Egipcjanie nadal budowali świątynie pomimo wycofania się narodu i ewentualnej utraty niepodległości w czasie Cesarstwa Rzymskiego w 30 pne. Wraz z nadejściem chrześcijaństwa tradycyjna religia egipska stanęła w obliczu coraz większego zaniedbania, a wspólnoty świątynne zniknęły w IV-VI wieku. Budynki, które pozostawili, ucierpiały przez wieki zniszczenia i zaniedbania.