Starożytna egipska nazwa Philae to Pilak, z którego pochodzi grecka i łacińska Philae. W czasach islamu była znana miejscowej ludności jako El-Qasr, „Zamek” lub jako Geziret Anas el-Wogud, po bohaterze jednej z opowieści w „Arabskich nocy”, który śledził ukochanego wyspa, gdzie została zamknięta przez ojca.
Ten niesamowity kompleks świątynny znajduje się na jednej z wysp na Nilu. Jego pierwotne miejsce znajdowało się na wyspie Philae w Asuanie. Po zbudowaniu Wysokiej Zapory w Asuanie istniała potrzeba przeniesienia tego kompleksu na następną wyspę Agilika. Z pomocą UNESCO odbudowano ją na wyspie Agilika, która znajduje się 12 km na południe od Wysokiej Zapory.
Historia Philae Complex
Dla długiej historii, począwszy od starożytnych okresów egipskich po okresy bizantyjskie, kompleks Philae był centrum kultu bogini Izydy, bogini uzdrawiania. Chociaż Izyda jest głównym bóstwem czczonym w tym kompleksie, możemy zauważyć, że jest wielu bogów, którzy byli czczeni: Ozyrys, Neftydy, Hathor i bogowie katarakty Khnum i Satet.
Najstarsze zachowane budynki świątynne pochodzą z czasów Nectanebo I (370 pne), podczas gdy Wielka Świątynia Izydy jest najważniejszym budynkiem w tym kompleksie. Imponujące budowle, które dziś stoją, zostały wzniesione przez Królestwo Ptolemejskie w ostatnich dwóch stuleciach pne, a przez cesarzy rzymskich w pierwszych trzech wiekach naszej ery.
Gdy Nubijczycy ostatni raz nawrócili się na chrześcijaństwo, świątynia pozostała w służbie bogini Izydzie, dopóki Justynian nie ogłosił chrześcijaństwa jako oficjalnej religii kraju (AD 527-565). Potem chrześcijanie używali go jako kościoła.
Wyspa była jednym z najpiękniejszych miejsc w Egipcie i przyciągała co roku dużą liczbę odwiedzających. Tuż po budowie tamy w Asuanie w 1922 r. Woda połączyła ją przez większą część roku. Z tego powodu świątynie były dostępne tylko od sierpnia do grudnia. Kolejnym wydarzeniem było zagrozić temu niesamowitemu kompleksowi, gdy Egipt zaczął budować Wysoką Zaporę. Dlatego UNESCO pomogło przenieść ten kompleks na kolejną bezpieczną wyspę w latach 1972–1980.
Świątynia bogini Izydy
Tutaj przyjrzymy się bliżej strukturze świątyni bogini Izydy. Ta świątynia jest najstarszą częścią kompleksu Philae. Zbudowano za panowania Nectanebo I w okresie 380-362 pne, do którego dochodziła z rzeki podwójną kolumnadą.
Pierwszy pylon
Pierwszy pylon wieże o wysokości 18 metrów i zdobi płaskorzeźby Nectanebo I. Na przedniej stronie wschodniej wieży widać ogromną płaskorzeźbę przedstawiającą Ptolemeusza XII, Neosa Dionizosa. Przedstawienie pokazuje, że chwyta za grupę wrogów za włosy i podnosi swój klub, aby ich uderzyć. W tym samym czasie możemy zauważyć, że płaskorzeźba przedstawia trzech bogów stojących z królem Izydą, sokół-Horusa z Edfu i Hathor. Powyżej tej płaskorzeźby znajdują się jeszcze dwie płaskorzeźby Neosa Dionizosa, przedstawiające korony Górnego i Dolnego Egiptu Horusowi i Neftydzie po prawej stronie i ofiarujące kadzidło Izydzie i Harpokratesowi po lewej stronie.
Ważne jest, aby wiedzieć, że przed pierwszym pylonem stały pierwotnie dwa granitowe lwy i dwa granitowe obeliski wzniesione przez Euergetesa II. Po odkryciu obeliski były nienaruszone. Później jeden z nich został złamany w starożytności. W XIX wieku William John Bankes wziął obeliski Philae, na których ta petycja została wygrawerowana w Anglii.
Po zachodniej stronie drzwi widzimy płaskorzeźby dla Philometora. Ta elegancka brama ma płaskorzeźby Ptolemeusza II Philadelphusa na jej nadprożu i cesarza Tyberiusza na ościeżach. Brama, zbudowana przez Filadelfosa, pierwotnie stała w ścianie z cegły. Prowadzi bezpośrednio do Domu Urodzenia, Mammisi.
Pierwszy sąd
Dom urodzenia (mammisi) znajduje się w zachodniej części pierwszego sądu. Mammisi poświęcona jest Hathor-Isis na cześć narodzin jej syna Horusa. Otoczony jest ze wszystkich czterech stron kolumnadami, kolumny, w których znajdują się kapitele liści, zwieńczone stolicami sistrum. Ściany, kolumny i ekrany między kolumnami pokryte są płaskorzeźbami i napisami, głównie przez Euergetesa II, Neosa Dionizosa, Augusta i Tyberiusza. Podczas gdy ściany mammisi pokryte są płaskorzeźbami przedstawiającymi dzieciństwo Horusa, w tym Horusa jako sokoła na bagnach Delty i Isis karmiących Horusa na bagnach.