Ramses II is de derde koning van de negentiende dynastie van het oude Egypte. Zijn regering was de op één na langste in de Egyptische geschiedenis van 1279-1213 voor Christus. Historici beschouwen deze farao als de grootste, gevierde en machtigste van het Nieuwe Rijk. Het Nieuwe Rijk was zeker de machtigste periode in het oude Egypte. Na de dood van Ramses II noemden zijn opvolgers en latere Egyptenaren hem de ‘grote voorouder’. Naast zijn oorlogen met de Hettieten en Libiërs, was Ramses II een groot hervormer. Ongetwijfeld verwijzen de werken van deze farao sterk naar zijn grootsheid. Hij zette uitgebreide bouwstrategieën op en vestigde vele tempels en kolossale standbeelden in heel Egypte.
Gevechten onder leiding van Ramses II
Ramses II is de beroemde Egyptische farao van de XIXe dynastie en de zoon van de farao Seti I. Tijdens de eerste vijf jaar van zijn regering wijdde hij zich aan de voorbereiding van Egypte op een grote oorlog in Azië. In het bijzonder wijdde hij deze tijd aan centralisatie en het onder zijn controle brengen van de tempelrijkdommen. In 1286 v.Chr. voerde hij een campagne in Fenicië en het jaar daarop ging hij verder met een nog grotere campagne. Het gedicht van de schrijver Pentaura beschrijft deze campagne in detail.
Gevechten met Hettieten
Ramses II besloot het fort Kades te veroveren. Tegen die tijd vertelden zijn adviseurs en spionnen hem dat de troepen van de vijand van de Egyptenaren, de Hettitische koning Muwatalli II, zich ten noorden van Kadesh hadden gevestigd. Bovendien zorgden ze ervoor dat de Hettitische koning bang was hem aan te kijken. Farao, die dit geloofde, stak over naar de rechteroever van de Orontes, waar het fort stond, met slechts een van de vier kolommen van zijn leger.
De belangrijkste troepen van de Hettieten bevonden zich echter in Kades. Als gevolg hiervan trok het Hettitische leger het verrassend aan toen de tweede Egyptische colonne de rivier begon over te steken. Zonder twijfel konden de oude Egyptische legers het niet verwachten. Bovendien omsingelden de vijandelijke troepen farao Ramses II, maar hij ontsnapte alleen dankzij zijn moed en de tijdige nadering van versterkingen. Aan de andere kant leden de Hettieten enorme verliezen en de Egyptenaren wonnen. Niettemin hadden de Hettieten grote troepenmacht in Kades, die Ramses nooit kon innemen. De veldtocht van 1285 eindigde met de terugtocht van de Egyptenaren, die Zuid-Syrië verloren.
Tot het einde van 1270 v. Chr. Ramses II vocht in Palestina, Zuid-Syrië en Fenicië. De langdurige oorlog begon zwaar te wegen op de Hettieten, die op andere fronten vochten: voor controle over het westelijke deel van Klein-Azië, maar ook met Assyrië voor invloed in het noordwesten van Mesopotamië.
Bouwactiviteit en monumenten van Ramses II
Ramses II bouwde uitgebreid verschillende monumenten in heel Egypte en Nubië. Zelfs in gebouwen die hij niet heeft gebouwd, heeft hij zijn cartouches prominent gegraveerd. Hij toonde zijn naam op stenen, standbeelden en de overblijfselen van paleizen en tempels. Het meest opvallende is dat hij zijn stoffelijke resten achterliet in het Ramesseum in het westen van Thebe en de rotstempels van Abu Simbel. We overdrijven niet als we zeggen dat deze farao het land van de Delta tot Nubië met gebouwen bedekte op een manier die geen enkele monarch voor hem had. Hij stichtte tijdens zijn bewind ook een nieuwe hoofdstad in de Delta, genaamd Pi-Ramses. Deze stad deed vroeger dienst als zomerpaleis tijdens het bewind van Seti I.
Ramesseum-tempel
De krijger farao Ramses II bouwde de Ramesseum-tempel tijdens zijn bewind in de 13e eeuw voor Christus. Het maakt deel uit van de Thebaanse necropolis in Opper-Egypte, in de buurt van de moderne stad Luxor. De tempel is een begrafenis.
Het gedenkteken Ramesseum was slechts het begin van de obsessie van de farao met het gebouw. Toen hij bouwde, bouwde hij op een schaal zoals bijna nooit eerder. In het derde jaar van zijn regering startte Ramses het meest ambitieuze bouwproject na de piramides van Gizeh. In Thebe wilde hij de oude tempels zo transformeren dat elk van hen eer aan Ramses zou weerspiegelen als een symbool van zijn vermeende goddelijke natuur en macht. Ramses besloot zijn naam in steen te vereeuwigen en daarom beval hij veranderingen in de methoden die zijn metselaars gebruikten. Hij transformeerde gemakkelijk de elegante maar ondiepe reliëfs van eerdere farao’s.
Op dit moment is slechts een klein deel van deze historische structuur overgebleven. Archeologen stoppen echter niet met opgraven en vinden steeds meer feiten die deze tempel verbinden met de geschiedenis van het oude Egypte. De tempel ligt in puin, maar het onthult dat het zelfs vanaf deze ruïnes een majestueus bouwwerk was. De architectuur is identiek aan de constructie van Medinet Habu, maar de afmetingen zijn veel groter.
Tempels van Abu Simbel
De tempels van Abu Simbel zijn de beroemdste uit rotsen gehouwen tempel in Egypte. Deze tempels bevinden zich in de buurt van het moderne dorp Abu Simbel, bij de Tweede Nijl-cataract. Met andere woorden, het ligt op de grens tussen Neder- en Boven-Nubië. Er zijn er twee: de Grote Tempel is van Ramses II, terwijl hij de Kleine Tempel opdroeg aan zijn vrouw, koningin Amun-her-Khepeshef.
Ramses heeft vele grote monumenten gebouwd, waaronder het archeologische complex van Abu Simbel en de dodentempel die bekend staat als het Ramesseum. Deze koning bouwde op monumentale schaal om ervoor te zorgen dat zijn nalatenschap de tand des tijds zou overleven. Ramses gebruikte kunst als propagandamiddel voor zijn overwinningen op buitenlanders, die op talrijke tempelreliëfs zijn afgebeeld. Farao Ramses II bouwde meer kolossale beelden van zichzelf dan enige andere farao. En ook, eigende hij zich veel bestaande beelden toe door zijn cartouche erop te schrijven.
Pi-Ramses
Ramses II verplaatste de hoofdstad van zijn koninkrijk van Thebe in de Nijlvallei naar een nieuwe locatie in de oostelijke Delta. Hoewel hij mogelijk dichter bij zijn territoria in Kanaän en Syrië wilde zijn, zijn zijn motieven onzeker. De nieuwe stad Pi-Ramses Aa-nakhtu, wat tempels betekent “Domein van Ramses, Groot in Overwinning”, en zijn enorme presidentiële paleis met zijn dierentuin domineerden deze nieuwe stad.
Gedurende een tijd, in het begin van de 20e eeuw, werd de site ten onrechte geïdentificeerd als die van Tanis, vanwege de hoeveelheid beeldhouwwerken en ander materiaal van Pi-Ramesses dat daar werd gevonden. Nu wordt erkend dat de overblijfselen van Ramesside in Tanis daar van elders werden gebracht, en de echte Pi-Ramses ligt ongeveer 30 km (18,6 mijl) naar het zuiden, in de buurt van het moderne Qantir. De kolossale voetenfracties van het standbeeld van Ramses zijn bijna het enige dat vandaag boven de grond is overgebleven. De rest ligt begraven in de velden.
Hoe stierf Ramses II?
Tegen de tijd van zijn dood was Ramses een groot leider en een machtige koning die wereldwijd bijval ontving voor het uitbreiden en onderhouden van het grondgebied van het Egyptische koninkrijk. Ramses, ongeveer 90 jaar oud, had ernstige gebitsproblemen en had last van artritis en verharding van de slagaders. Hij had Egypte rijk gemaakt van alle voorraden en premies die hij van andere rijken had verzameld. Hij had veel van zijn vrouwen en kinderen overleefd en liet in heel Egypte grote gedenktekens na. Nog negen farao’s droegen de naam Ramses ter ere van hem.
Koning Ramses II werd voor het eerst begraven in de Vallei der Koningen op de westelijke oever van Thebe, in graf nr. KV7. Ramses had een enorm graf met een spectaculaire grafkamer.
Op een bepaald moment verstopten de oude Egyptenaren de mummie van Ramses II op een onbekende plaats om de mummie te beschermen tegen diefstal. Dieven hebben de mummie van Ramses II echter herontdekt in 1881. Het bevond zich in een geheime koninklijke cache in Deir el-Bahri. Later in 1885 werd de mummie van deze grote farao in het Egyptisch Museum in Caïro geplaatst.
